Positano

Lekker uitgeslapen en rustig ontbeten. Besproken dat we toch weer richting Amafli zouden gaan, maar dan zouden uitstappen in Positano. Toch weer de bus geprobeerd. Geloof me, de treinen in Italië zijn prima, het busvervoer bagger.... 

We mochten per godsgratie in de bus op de heenreis. De bus was zo vol dat ik op de trap moest zitten bij de deur. Het was maar tien kilometer maar door alle haarspeldbochten, levensvermoeide scooterrijders en supersmalle weggetjes duurde de rit wel driekwartier. 

Positano is prachtig, bomvol met mensen en heul warm. Door het dorp geslenterd en wat gedronken. Op het strand wilden we graag een bedje ( deze keer MET parasol) 

Vijfendertig euro per bedje vonden we toch iets te gortig ( voor een uurtje) en bedachten dat we voor dat bedrag ook lekker uiteten konden gaan. 

Het strand was zwart en eigenlijk niet te doen. Mijn telefoon leek op een inductiekookplaat. Ik denk dat ik er echt wel een eitje op had kunnen bakken. Zelfs op de badhanddoek was het mogelijk om voor je gevoel brandblaren op te lopen. Op slippers naar 't water, dat koelde heerlijk af. 

En dan te bedenken dat we die Vesuvius nog op willen.... 

Na een uurtje weer opgebroken en terug naar de bushalte. Zweten zweten.... De bus ging naar Sorrento en niet naar ons dorp. In Sorrento een uur op de bus gewacht naar ons dorp.... Poeh. Niemand kan ook precies vertellen wanneer er een bus komt, laat staan hoe laat ie vertrekt.... Het kost ook niks, daar niet van, maar wel vervelend. 

Thuis lekker douchen, een drankje en kletsen. 

Vanavond zijn we naar een pizzeria geweest en hebben echt superlekker gegeten en aardige bediening. In ons dorp is tenminste wel iedereen blij met ons. De meesten herkennen ons al en wensen ons een fijne voortzetting van onze vakantie. ( allemaal hele grote blij😊) 

Nog een Italiaans ijsje toe en nu gezamenlijk afzakkertje in de tuin... Bijna slapen: trusten