Cape town

In de tuin met een lekker wijntje. De zon gaat over een uurtje onder en dat is hier een geweldig schouwspel.
Vandaag opgesplitst; Jaap is eerst gaan golfen en Eric en Ello zijn gaan wandelen en zwemmen. Jaap heeft zich bij de jongens gevoegd halverwege de dag. ( samen met een biertje en nacho's natuurlijk .. .) Wij hebben vanmorgen de hop on hop off bus gepakt en zijn her en der uitgestapt om dingen te bekijken en te kopen. De mensen in het oude centrum zijn meer opdringerig dan wij hier gewend zijn. Even te lang kijken en je wordt verzocht je prijs te noemen voor schaaltjes die we hier bij de plaatselijke xenos al hebben gescoord.
Het oversteken bij een zebra met verkeerslicht is ook iets om even te melden. Je moet je voorstellen dat de teennagels al blauw zijn van de steile straatjes naar beneden lopen. En met die pijnlijke voeten wordt er verwacht dat je in een sprint ( van olympisch niveau) naar de overkant spurt. De verkeerslichten zijn maar enkele tellen groen... 
We kunnen niet de hele wereld redden maar toch maar een aantal zwervers geholpen. Met eentje ben ik de supermarkt in gegaan omdat hij zo'n honger had. Ik kreeg wel een lichte irritatie toen hij een mandje pakte en die begon vol te proppen. Ik zei dat ie buiten moest wachten want hij had een kindje van 3 jaar en gooide poedermelk voor baby's in de mand. Melk en brood meegenomen. Ik begrijp ook wel dat ze ons zien als een wandelende portemonnee. Dat maakt dat ik me in het oude centrum minder prettig voelde dan in het township waar we geweest zijn.
Terug in de bus herkenden we de scherpe bochten die we ook gemaakt hebben toen we van de tafelberg kwamen. We zaten toch bij een oude man in een oude auto ( taxi)  die echt niet begreep waar hij, wij dus, moest zijn. Hij wilde ons ergens anders afzetten. Toen we vertelden dat dit niet ons logeeradres was, hief hij zijn armen ten hemel en wist het ook niet meer. Of we wilden uitstappen en rap een beetje. Na veel gedoe kregen  Ellen en ik de stadskaart en moesten maar aangeven waar we voor de afgesproken 100 rand afgezet wilden worden. Gelukt natuurlijk :-))
Er moeten nu echt foto's worden gemaakt van de zonsondergang dus tot zover. Dit was onze laatste dag en ik heb het gevoel dat dit niet de laatste x is geweest dat ik in Zuid-Afrika ben geweest. De vriendelijke mensen, de fascinerende natuur en het goddelijke eten...
We genieten van Stef Bos op de achtergrond als muziek, met dank aan Ello. Iedereen bedankt voor de reacties en het lezen van het blog. Ik gebruik t voor mijn nog te maken fotoboek.
Heerlijk om deze reis met dierbare vrienden te mogen maken. Dikke tuut, Gea