Heul veul stempels

Vanmorgen vroeg uit de veren. We wilden monkeypark in Gambia bezoeken en nog een grote lokale markt, maar krokodil aaien behoorde ook tot de mogelijkheden. Wat we maar wilden. Dan Anna ophalen, zij zou om kwart voor één landen op Banjoul. Klazien en Eef vlogen met een andere maatschappij maar hadden veel vertraging. Bouba had een busje inclusief chauffeur geregeld dus niks en niemand hoefde op mijn schoot of andersom. We konden weer rustig ademen, want het is toch een kleine anderhalf uur rijden. Voor de zekerheid met twee voertuigen naar Gambia afgereisd, omdat hier altijd alles anders loopt. Nou, die ervaringen hebben we inmiddels opgedaan🤣.

Bij de grenspost weer stempels gehaald; uit Senegal,  in Gambia.  t Duurt altijd even voordat we ze krijgen. Waar we naartoe gaan, wat ons beroep is en of we meegaan; haha natuurlijk niet!

De chauffeur van het busje heet ook Bouba maar we noemen hem Bob, anders wordt het te lastig.... Bob praat alleen Frans en dat van ons is, zeg maar op een paar losse woordjes na, nul. Toch weer een aantal bijgeleerd vandaag. lang leve google translate... ( alhoewel... we krijgen hier aanzoeken: om je slap te lachen !)

We kregen een gids mee in monkeypark en een zak pinda's. Bouba had ook pinda's gekocht maar die waren al bijna op voordat we goed en wel dat park betraden. Veel apen gevoerd en dat was een leuke bezigheid. We hadden ervoor gezorgd geen losse attributen bij ons te hebben ivm met diefstal. Die apen hebben erg grijpgrage vingers.

Na het park een kop koffie gedronken met niemand minder dan Thomas ( die Etiopische vriend,  die overigens gewoon Grunnigs spreekt). Er is geloof ik een onuitgesproken band tussen Bouba en Thomas. We snappen daar niks van, lachen vrolijk mee en roepen bij veel dingen  hier:  "Pannenkoek, Relaxed, CONCEPT Of :" Dat doen we de volgende keer".

Anna landde mooi op tijd en gezamenlijk hebben we geluncht. Het eten is hier puur maar vooral erg lekker. Bouba laat ons van alles proeven en werkelijk, ze hebben hier een fantastische keuken. 

Anna en Bouba hebben Klazien en Eef opgehaald en kunnen elk moment terug zijn. Linde en ik zijn met BOB in de bus terug gegaan naar Senegal. Zeg ik altijd tegen onze meiden: "NOOIT met vreemden meegaan, vooral in het buitenland, hoor!" En wat doet moeders zelf? Ze stapt in een wildvreemd land, met een wildvreemde man, de taal niet machtig ...in een wildvreemd busje. 

Hup... weer stempels halen, weer in het grote boek... het is wat hier.. Ondertussen sieren al die stempels twee bladzijdes van mijn paspoort. 

Het onweerde verschrikkelijk onderweg terug, met hoosbuien. We konden elkaar in het busje nauwelijks verstaan, zo'n lawaai. Het regenseizoen is toch nog niet helemaal ten einde lijkt t.

Nu lekker rustig , beetje kletsen, beetje spelletjes doen. Even langs t strand, schelpen zoeken... 

We merken dat deze reis behoorlijke impact heeft. Zoveel prikkels, Linde zei terecht; Afrikaanse rollercoaster... zoveel indrukken en prikkels elke dag, een complete cultuurschok, maar voor geen goud dit willen missen.

Als het goed is, is de verf gekocht en gaan we morgen klussen in de school van Anna. We hebben speelgoed meegenomen van thuis en zijn benieuwd hoe hierop wordt gereageerd.

Da's iets voor morgen,

Toedeloetie Tuut

Gea