Zweten, zweten, zweten....

Vanmorgen hebben we binnen ontbeten en werkelijk geen vlieg te bekennen. Willem had wederom een heerlijk ontbijt verzorgd. 

Tegen half 10 kwamen we aan bij het schooltje om het speelgoed uit te delen en de muurschildering te maken. Grappig om te zien dat de kinderen hier helemaal niet bang zijn en ons zelfs gewoon Toubab noemen; wit mens.. dat bedenk je toch niet. Vroeger bleek de medicijnman vaak blank en hoe het precies zit ga ik even opzoeken. 

Hier geven de kinderen elkaar een knal ennn weer door, das iets anders dan de lange praatsessies bij ons. Maar ze helpen elkaar ook, delen elkaars eten. Ze willen ook graag met en zonder snottebel met je op de foto of op je schoot. Ook hier heb je "piepers" maar dan niet op je bord maar aan je rokken. Ook lollig dat de knuffelkinderen bij Linde kwamen en de rebellen bij mij. Bijna net als thuis...

Het speelgoed was een succes. Het leukst vonden ze toch de bellenblaas. Toen merkte ik wel dat mijn talent bij oudere kinderen ligt. Bellenblaas in het oog bij n kind, knokkerij  tussen kinderen die niet wilden wachten om te blazen, maarrrr... uiteindelijk goed opgelost door gewoon met ze op de grond in een kring te gaan zitten😂

Norbert, de directeur, was vandaag alleen met deze kinderen. Normaal zijn er ook nog twee juffen. Een heel duidelijk beeld van de verloop van de dag hebben we niet gekregen. Maar wie weet morgen wel.

Het speelgoed waar de zeventig(!) kinderen op school mee spelen zijn lege blikjes, een kapotte tractor, losse wielen en stokjes. Zo jammer dat er een slechte wifiverbinding was; we hadden onze groepen thuis graag live meegenomen. De verbinding is maar eventjes gelukt maar ik weet niet precies wat onze kinderen nu hebben meegekregen.

De giraffe zit gedeeltelijk op de muur. De contouren en de vlekken zijn zo goed als klaar. En het wordt erg mooi. De verf is op terpentinebasis en in de school was het zo warm dat het zweet ons werkelijk van het lijf stroomde. Boven op elkaar....jakkiebakkie....We werden een beetje high van de lucht. Morgen het geel aanbrengen en hopelijk zitten de vlekken nog waar we ze hebben aangebracht... 

In de loop van de middag zijn we naar Abèné gereden. De weg naar Abèné is een zandweg. Omdat het regenseizoen nog niet is afgelopen liggen er enorme modderpoelen en het is maar telkens de vraag hoe diep zo'n poel is, want als de bus vast komt te zitten snap je wel wie er moeten duwen..... 

In Abèné hebben we een bezoek aan Bert met zijn Sengaleense vrouw gebracht. Bert is een kunstenaar uit Groningen en heeft een kleintje " parc Guell" van zijn erf gemaakt, met huisjes van leem en veel schelpen en mozaïek. Echt heel erg leuk. Zijn vrouw had een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt met salade rijst, groente en chw, dat zijn de sauzen. Eergisteren bijvoorbeeld vroeg Bouba:" lusten jullie pindasaus?" "Nou, natuurlijk"  was ons antwoord. " Dan bestel ik dat!" Wij keken  elkaar aan en schoten in de lach. We dachten dat we alleen pindasaus kregen. Maar hier wordt eerst de saus bepaald en vervolgens het vlees en de bijlagen, grappig heh?

Nog een leuk detail: Bert heeft vroeger de PABO gedaan en als invalleerkracht op de basisschool van Linde in Westerbroek gewerkt, toen Linde daar ook op school zat, hoe grappig is dat? 

Tegen het einde van de middag zijn we nog naar een hele grote heilige boom geweest. Ook in Abèné. We konden bijna de bus niet uitkomen, want de buurtkinderen stonden ons al swingend op te wachten. Veel moeders liepen met ons mee en Bouba zou vanavond aan tafel ons het verhaal vertellen over deze bijzondere boom. 

Het rommelt behoorlijk in de lucht en in m'n maag. Eerst even douchen en dan langzaam aan aan tafel. 

O ja, ik lig nu in het pikkedonker want de stroom is weer uitgevallen. Dat betekent ook geen airco. De temperatuur stijgt alweer per seconde in de kamer.... 

Je leest t al, het leven is hier keihard.. 

Toedeloetie, tuut

Gea