Hout Bay 2nd day

Met ontzettend volle buiken rollen we onze lodge binnen. Vandaag waren we bij de thai ( iedereen heeft ons dit restaurant aangeraden) en eerlijk is eerlijk: het was heerlijk. Maar wat we gisteravond hebben gegeten was werkelijk onwaarschijnlijk lekker! Hebben we überhaupt in Groningen een Afrikaans restaurant? Dan is het een gat in de markt. Niemand van ons heeft zoveel aparte gerechten met zoveel smaak gegeten! Een soort tapas waarbij je donders moest opletten wat je had besteld omdat anders elk gerecht bij Ello belandde. ( hij vond het allemaal lekker!)
De mannen zijn vandaag gaan fietsen. Richting ons laatste logeeradres. Handig, want dan weten vast waar we moeten zijn morgen. We hebben nog maar drie dagen te besteden in Kaapstad. En nog veel wensen op het lijstje staan; de tafelberg beklimmen, robbeneiland op donderdag geboekt zwemmen in een kooi en witte haaien zien. En vooral veel souvenirs voor de thuisblijvers kopen ( niet geheel onbelangrijk).
Ellen Ria en ik zijn toch maar met een gids de township ingegaan. En we waren blij dat we dit hebben gedaan. Het gevoel van aapjes kijken is volledig weggenomen. De mensen zijn arm maar aardig en trots op wat ze wel hebben. We hebben een soort van kerk bezocht en een school. Kinderen zitten met 40 of soms 50 in een klas. En ook daar zal dyslexie zijn en adhd. Maar vooral straatcultuur. De directeur heeft ons rondgeleid en iedereen was erg netjes naar ons toe en wilde vooral op de foto. We hadden in de township snoep gekocht voor de kinderen. Maar dit hebben we aan de directeur gegeven zodat zij het kon verdelen.
De dochter van onze gids zat op de highschool vlakbij de lagere school die we bezochten. Daar ook gekeken. Zijn dochter heeft met een vriendinnetje voor ons gezongen: echt Prachtig. Onze chauffeur kwam zelf uit dit township en heeft ons ook meegenomen naar zijn moeder. Zij had al een huis van de regering ( van steen)maar de trap naar de tweede verdieping was zelf in elkaar gefrunnikt met aluminium en zo steil dat je bijna stijgbeugels ( hahah) nodig had. Zij woonde daar samen met haar dochter haar kleinkinderen ( onze chauffeur genaamd DJ, had naast zijn dochter nog twee zoontjes van 5. Geen tweeling maar van twee verschillende moeders). Dj zorgt goed voor zijn kinderen en heeft nog veel dromen. Dat was voor mij de boodschap van de middag ; Altijd in je eigen dromen blijven geloven. Vanmiddag verder gekletst en gerelaxed en met de honden gespeeld. Nu naar bed, trusten! Tot zover, dikke tuut Gea