Kruger en nog veel meer

Vandaag zondag; we zitten in Hluhluwe ( de H spreekt men hier niet uit. De hele plaatsnaam is lastig overigens). Ik heb net mijn vorige reis verhaal gelezen en een gedeelte is weggevallen. Het gedeelte dat we in het Krugerpark waren. Een gids was niet meer te krijgen en we besloten om onze eigen gids te zijn. De auto werd bij het hek gecontroleerd met de mededeling dat we om half 5 weer uit het park moesten zijn.
Nog geen 10 meter in het park kwamen we de eerste antilopen tegen. Vrij snel daarna de nijlpaarden bij een soort van visvijver. Ook een neushoorn gespot. Wat een gigantisch beest!
Buffels, apen vogels maar tot onze grote spijt geen leeuw en luipaard. Wie weet in het volgende reservaat.

De dag erna zijn we naar forrest Arms in Swaziland gereden. Het rijden gaat prima ; mocht er ondanks alles toch een vergissing gemaakt worden zijn er nog 5 bijrijders. Er wordt dan wel door een (OF allemaal tegelijk..) gebruld:" Links!"
Als er getankt moet worden is het net of je een pitstop in de formule 1 maakt; zeker een man of 8 staan te wenken waar er gestopt moet worden om de tank te vullen en de rest maakt de bus schoon.
SWAZILAND is ook bijzonder. Alleen binnenkomen is al bijzonder. Uiteraard betalen en zeker een uur qua tijd kwijt. Veel suikerrietplantages en dorpjes. De kinderen staan van verre al naar de bus te zwaaien en in elk dorp zijn we een bezienswaardigheid. We zijn de enige blanke mensen in de wijde omtrek. Het hotel waar we sliepen lag midden in een enorm bos. Prachtig maar erg rustig. Een overnachting was voldoende, hoewel het eten goddelijk was.
Volgens de mevrouw bij de uitcheck hoefden we maar 3,5 uur te rijden naar onze volgende bestemming. En vooral hoe het mogelijk was dat wij zo lang onderweg waren. De wegen zitten vol met " potholes" en harder dan 60/80 lukt niet op sommige stukken.
Weer gelukt om de hele dag in de auto te zitten! Wel veel gezien onderweg. Bij wegwerkzaamheden staan mensen met een rode vlag te zwaaien, nergens uitgezonderd.
Gisteravond na een bumpy ride ( hoe komen die vlekken toch in het plafond?) Aangekomen in het reservaat Bonamanzi. Erg afgelegen en een leguaan lag ons al op te wachten. De man bij de receptie stelde ons ook niet erg gerust; ga vooral niet verder dan 10 meter in omtrek bij jullie treehouse vandaan. Hmmm dat gaf wel te denken, zeker dat deze huisjes ook nog eens een kleine 4 kilometer bij de receptie vandaan liggen. De bushbraai gereserveerd en een zuludansgroep besteld voor de avond.
Een busje heeft ons gehaald en ergens in de bush was een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt. De zuludansgroep maakte het bushgevoel compleet. En eerlijk is eerlijk Jaap en Ellen hebben erg veel talent om zich bij de dansgroep aan te sluiten. Ik zal toestemming vragen om een filmpje te plaatsen....
De huisjes liggen er werkelijk schitterend bij in ieder een boom. Het water is op de bon en wifi niet te krijgen. Lekker rustig maar erg onhandig voor het reis blog. Zo wordt 't wel veel in 1x.
Vanmorgen om 6 uur opgestaan om een safari met een gids. De natuur is is duidelijk groener dan in het Krugerpark en daardoor de dieren ook beduidend moeilijker te vinden. De gids heeft erg zijn best gedaan en ons zelfs koffie geserveerd in het hoge gras. ( hier dus geen probleem om uit de auto te gaan; er leven hier ook geen leeuwen)
Wel een fantastisch mannetjesgiraffe gezien en uiteraard vastgelegd. Evenals de hippo's vele antilopen zebra's alligators en waterbuffels.
Een verlaat ontbijt en middagdutje. Nu dus in een hotel in het dorp ( werkelijk niets te beleven in het dorp) met super wifi!
Morgen weer ruim 200 km in de bus naar de volgende plek : Salt rock aan de Indische oceaan. We snakken naar een strandbedje ( wel met een goede temperatuur natuurlijk..) tot zover, dikke tuut Gea