Onderweg met hobbels

Poeh.... we zitten nu in het vliegtuig op weg naar Parijs. Weliswaar met enige vertraging zodat we zeer waarschijnlijk onze aansluitende vlucht naar Dakar gaan missen. Tenminste, we komen aan om 15.42 uur en moeten boarden om 15.45 uur. Als dit goed gaat, gaat er meer goed! Misschien helpt een beetje mee wapperen🤣.

Vanmorgen al op m'n kop gekregen van de conducteur. Ik had een goedkoper treinkaartje gekocht en mocht pas reizen na 09.00 uur. Het was een paar minuten voor negenen even na station Groningen en ik was al de zevende die " niet luistert!!" Een bijzonder chagrijnige man met verbaal geweld. Ik moest er in Assen uit volgens mister chagrijn. Linde stond versteld van me; ik heb alleen geknikt, maar niets gezegd. Ik dacht bij mezelf; alles wat ik ga zeggen gaat tegen me gebruikt worden. Ach, ik snap het ook wel, hij doet ook zijn werk. ( maar ben wel blijven zitten... rebel als ik kan zijn)

Goed; de ring. Volgens Anna moet ik een ring gaan dragen, zodat anderen zien dat ik getrouwd ben. En dan niet vier keer per uur ten huwelijk wordt gevraagd. Gezien mijn leeftijd denk ik dat ze schromelijk overdrijft.  Aangezien de hele reis duur genoeg is, besloot ik mijn kansen bij het Kruidvat te wagen. De nepstenen in de ringen die ik probeerde, vlogen me al om de oren... Bovendien heb nogal uit de kluiten gewassen knokkels, dat maakt het ook niet echt eenvoudiger. Nu ik naar m'n ring kijk zie ik dat ie al aan het verkleuren is. Naja wie weet kom ik een leuke ring in Senegal tegen, voor een aardig prijsje. 

We hebben al veel gelachen, hopelijk doen we dat nog als we in Parijs aankomen... In ons programma was de " hurry" al opgenomen, we gaan het beleven hoe we in Dakar zullen belanden.

Toedeloetie, tuut

Gea