Relaxdag Santiago

Heerlijk uitgeslapen en ontbeten op ons dooie akkertje. Regenkleding maar weer uit de kast want volgens mij regent het hier het godganse jaar. 

Beetje rondgestruind, souvenirs gescoord en uitgebreid koffie gedronken. 

We wilden wel naar de Pelgrimsmis want volgens internet zou de Botafumeiro worden gezwaaid en dat leek ons een uitermate mooie afsluiting. 

Ruim op tijd voor de dienst een plekje gezocht in de kerk. Zelden heb ik zoveel mensen bij een dienst bijelkaar gezien. En eerlijk, ook ik had al geruime tijd geen kerkdienst meer bijgewoond. 

We verstonden er natuurlijk niks van en gingen braaf staan wanneer dat verwacht werd. En echt, dat is vaker dan je zou denken. Elke keer hoopten we dat de zes mannen aan het touw gingen hangen van de Botafumeiro, maar het bleef bij veel buigingen. De wierook bleef uit en het slingeren met de Botafumeiro ook. ( internet is ook niet meer wat het geweest is🤣, stel dat dit jaar een heilig jaar zou zijn, hebben we morgenmiddag nog een kans, navraag doen we hier wel lokaal)

Wel moesten we op een moment plots elkaar omhelzen, dat dan wel weer. Een eenzame jongen achter ons keek een beetje verloren in het rond, een hand was snel gegeven, dat mocht ook😅. 

Vandaag hadden we een aantal leuke eettentjes gezien, alleen in het donker en in de regen werkelijk niet terug te vinden. Uiteindelijk beland in de Michelin-visrestaurant. Waarvan we alleen verschillende voorgerechten, wijn en een toetje hebben besteld. De buik vol en de knip leeg maar geloof dat ik nog nooit zo'n lekkere carpaccio heb gehad. 

Nu de fles wijn weer opduikelen en picknicken met alle restanten op bed. 

Trusten voor straks

Tuut Gea