River kwai

Tjonge, gisteren overvallen door onze eerste tropische regenbui. Geschuild bij een local Thais tentje waar we maar gelijk een biertje en een " hapje" hebben genomen. Daarna door de drukke winkelstraten en loopbruggen, waar je het zien zowat vergaat, naar de hoogste toren van Thailand , ik noem m voor het gemak kolo yok ( lijkt wel op een een Chinees gerecht...) . Een fantastisch uitzicht en heerlijk Thais gegeten. Blauwe en paarse rijst ( lekker hoor!) en andere probeersels waarvan je eigenlijk geen idee had waarvan het werd gemaakt. Zo kon het gebeuren dat je een kommetje soep ging opscheppen waarvan de kokkin je adviseerde dit vooral naar de keuken te brengen omdat het de waterkom betrof waar de soeplepel in gedompeld was. Ook in ferrero Rogeer ( geen idee of ik het goed heb geschreven ) omhulsels gevulde bolletjes  waren heerlijk. Later hoorden we dat dit aardappel stukjes waren in speciale kruiden. Vervolgens hebben we nog tweeëntwintig trappen gelopen ( onder luid protest van sommigen) om helemaal op de top naar het uitzicht op Bangkok te kijken. Echt de moeite waard. Vanaf boven was het ook niet moeilijk om ons hotel te vinden, weer beneden bleek dit een stuk lastiger! Gelukkig gelukt zonder veel problemen. Op het dakterras nog een biertje gedronken en toen heerlijk naar bed. Ongeveer half tien... De lamp volledig uit!               Vanmorgen ging om kwart over zes de wekker alweer, we hadden gisteren een excursie geboekt naar de river kwai. Els en Egbert waren hier vier jaar geleden al geweest en mochten uitslapen ( mazzelbipsen!) een zeer uitgebreid  ontbijtbuffet stond voor ons klaar en in een busje met privé gids zijn we vertrokken even na zeven uur vanmorgen naar de river kwai bij de grens met Birma . Een lange tocht maar zeer de moeite waard. Erg indrukwekkend wat er gebeurde bij de hell fire rail way. Zoveel mensenleed, vreselijk . Te voet hebben we een gedeelte van het pad gelopen, beseffend dat hier nog niet heel lang geleden mensen hebben gewerkt onder erbarmelijke omstandigheden. Wij moesten een behoorlijk aantal trappen omhoog lopen in een vochtige omgeving met dik dertig graden en waren al nat van het zweet. ( zere kuuut'n...) en dan te bedenken dat die mensen die hier moesten werken zonder voedsel.... Ook het museum( pje) was  de moeite waard. Vervolgens zijn we naar een waterval gereden waar we allerlei producten  hebben geproefd en tenslotte de gefrituurde zoute gebakken banaan hebben gekocht. Na nog een uurtje rijden werd ons bij de river kwai een heerlijke lunch geserveerd. Op dit punt hadden we een fantastisch uitzicht over de rivier en moesten we wachten op de trein ( die kon wel of niet op tijd zijn, te laat? Geen idee hoe laat dan wel....) onze bus reed vast verder en wij zijn een stuk met de local trein gereden, het leek wel of we in een film terecht waren gekomen... Een soort western. Uiteindelijk kwamen we bij de zeer toeristische plaats waar de beroemde bridge over the river kwai is opgenomen. De brug was vergeven van de toeristen ( wat deden die hier in godsnaam? Wij kunnen niet anders met vakantie dan in de moesson tijd...) maar hebben toch leuke plaatjes geschoten. Wij hadden een bijzonder aardige gids en een nog betere chauffeur. Wij noemden hen Jack en Yo. Op de terugreis werden alle ogen zwaar behalve die van de chauffeur en dommelde iedereen weg. Het leek aanzienlijk in de tijd te schelen die we nog moesten afleggen om weer in Bangkok te komen. Vanavond bij een locale Thai gegeten; erg lekker en veel gedronken maar vooral veel gelachen. We hebben afgesproken: wat gebeurt in Bangkok , blijft in Bangkok ( haha) morgen weer op tijd eruit dus voor nu ; welterusten , liefs Gea