zion en bryce canyon

Even op de kamer op een, voor ons hele vroege tijd namelijk kwart over vier ' s middags.
We zitten nu bij Page aan het meer ; Lake Powell. Dit ligt tegen de Grand Canyon waar we morgen een bezoek aan gaan brengen.
Eerst gisteren. We zijn op tijd vetrokken omdat we een flinke afstand moesten afleggen van Las Vegas naar Zion, een kleine 500 kilometer. Hier moeten we alles omrekenen; kilometers in Miles, ( ook niet onbelangrijk met de snelheid) liters van de benzine in gallon, fahrenheit in graden celcius en niet te vergeten dollars in euro's.
Las Vegas was nog relatief rustig qua verkeer en de temperatuur liep al behoorlijk op. Lang leve de airco in de auto.
In Zion hebben we de shuttlebus genomen om in het park te komen. Dit is de meest efficiënte manier om in elk geval dit park te bezoeken. Wat een magnifieke rotspartijen in veelal rode, grijze en bruine kleuren. Wandelend door een riviertje; ook spannend met zwakke enkels en blote voeten. We bleven ons verbazen over de schoonheid van dit gebied.
Onderweg naar onze slaapplek boodschappen gedaan bij een benzinestation. De telefoons van Ria en Ellen waren een uur in tijd vooruit gesprongen, de andere telefoons niet. Navraag gedaan bij de pompmevrouw. Inderdaad; mountain daytime; de klok moest een uur vooruit. Zo wordt de vakantie wel snel korter!
Eric voelde zich de hele dag al ongemakkelijk in zijn buik en heeft het een avond op crackers, water en oude tvfilms geleefd. Wij wilden nog wel een klein hapje eten maar er stond bij het dichstbijzijnde restaurant een belachelijk lange rij mensen op een tafeltje te wachten. Net toen we hadden besloten om dan maar een hotdog te gaan halen bij een fastfoodding verderop, gingen de deuren daarvan  dicht; gesloten. De supermarkt was nog open en knabbels, kaas, salami en bier gehaald en een picknick op de kamer; ook gezellig!
Vandaag om half negen vertrokken ( eigenlijk half 8 😉) en niemand had reuze honger. Bij de supermarkt muffins, yoghurt, fruit en vooral koffie gehaald. Gelukkig voelde Eric zich weer een stuk beter. We hoefden vandaag maar 242 kilometer af te leggen. Dat gaf voldoende tijd om met ( jawel alweer) de shuttlebus het park van Bryce te bezoeken. Wat een verschrikkelijk mooi park! We zijn een aantal malen uitgestapt voor korte wandelingen. Hier hebben we uitgesleten pilaren bewonderend de zogenaamde "Hoodoos". Wacht, ik zal even een fotootje meesturen.
Tegen de middag zijn we in de auto gestapt richting Lake Powell. Een mooie rit langs prachtige rotsen met verschillende kleurschakeringen, bijna niet te vangen op de fotocameralens.
Onderweg een stop gemaakt bij een strandje van een uitloper van Lake Powell; heerlijk water en geen schaduw. Na een dik uurtje toch maar vertrokken, anders is het op de blaren zitten. We hoefden niet erg ver te rijden, een kleine 5 mile naar ons overnachtings hotel. En zo komt het dat we vroeg konden inchecken. Wat een heerlijke dagen; mooie herinneringen gemaakt.
We gaan even een duik in het zwembad nemen en een drankje doen.
Thats all folks!
Tuut Gea